«وَ مَا أُمِرُواْ إِلَّا لِيَعْبُدُواْ اللَّهَ مخُْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ وَ يُقِيمُواْ الصَّلَوةَ وَ يُؤْتُواْ الزَّكَوةَ  وَ ذَالِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ»(سوره بینه/ آیه 5)

حضرت امام باقر(صلوات الله علیه) در ذیل آیه شریفه ( ذلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ)  فرمودند : هي فاطمة (عليها السلام). (البرهان فی تفسیر القرآن)

یعنی باطن دین درست و پایدار اعتقاد به حضرت زهرا(س) است و به عبارت دیگر دسترسی به دین قیم (درست و استوار) بدون اعتقاد به حضرت زهرا(س) که پل ارتباطی نبوت و امامت و سرچشمه عصمت است ممکن نیست . در اين رابطه بايد گفت که ولايت اهل بيت(ع) لازمه قبولي همه فرائض و عبادات است. واینکه در روايت، پايداري دين به (محبت) حضرت فاطمه(س) (و ذريه او) تفسير شده است، حاکي از همين مطلب مهم مي باشد.
حضرت فاطمه زهرا(س) بر اساس سخنان معصومين (عليهم السلام) حجت و نشانه الهي بر اين ذوات مقدسه بوده است و ولايت و محبت او و فرزندانش يکسان و در راستاي ولايت الهي است و آييني که اين ولايت را همراه نداشته باشد پايدار نمي ماند. وهمچنان که امام صادق(ع) مي فرمايند: هنگامي که بنده اي در آخرت در برابر خداوند متعال قرار مي گيرد، نخست درباره نمازهاي واجب، زکات، روزه و ولايت ما اهل بيت مورد سوال قرار مي گيرد، پس اگر به ولايت ما اقرار نموده و بر اين عقيده از دنيا رخت بربسته باشد، نماز، زکات، روزه و حج او مورد قبول حق تعالي خواهد بود، اما چنانکه اقرار به ولايت ما نکند هيچ يک از اعمال او پذيرفته نخواهد شد.

      «اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ  مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَوةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ  الْمِصْبَاحُ فىِ زُجَاجَةٍ  الزُّجَاجَةُ كَأَنهََّا كَوْكَبٌ دُرِّىٌّ يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لَّا شَرْقِيَّةٍ وَ لَا غَرْبِيَّةٍ يَكاَدُ زَيْتهَُا يُضىِ‏ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ  نُّورٌ عَلىَ‏ نُورٍ  يهَْدِى اللَّهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاءُ  وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ  وَ اللَّهُ بِكلُ‏ِّ شىَ‏ْءٍ عَلِيمٌ» (سوره نور/آیه35)

خدا نور آسمانها و زمين است. مثَل نور او چون چراغدانى است كه در آن چراغى باشد، آن چراغ درون آبگينه‏اى و آن آبگينه چون ستاره‏اى درخشنده. از روغن درخت پربركت زيتون كه نه خاورى است و نه باخترى افروخته باشد. روغنش روشنى بخشد هر چند آتش بدان نرسيده باشد. نورى افزون بر نور ديگر. خدا هر كس را كه بخواهد بدان نور راه مى‏نمايد و براى مردم مثَلها مى‏آورد، زيرا بر هر چيزى آگاه است.

علي بن إبراهيم، قال: حدثنا محمد بن همام، قال: حدثنا جعفر بن محمد، قال: حدثنا محمد بن الحسين الصائغ، قال: حدثنا الحسن بن علي، عن صالح بن سهل الهمداني، قال: سمعت أبا عبد الله (عليه السلام) يقول في قول الله عز و جل: اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ يقول: «المشكاة: فاطمة (عليها السلام) فِيها مِصْباحٌ المصباح: الحسن و الحسين (عليهما السلام) فِي زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ كأن فاطمة (عليها السلام) كوكب دري بين نساء أهل الأرض، يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ يوقد من إبراهيم (عليه و على نبينا و آله السلام) لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ يعني لا يهودية و لا نصرانية، يَكادُ زَيْتُها يُضِي‏ءُ يكاد العلم يتفجر منها، وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلى‏ نُورٍ إمام منها بعد إمام، يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ يهدي الله الأئمة (عليهم السلام) من يشاء أن يدخله في نور ولايتهم مخلصا وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيمٌ». (تفسیر قمی ج2/102و البرهان فی تفسیرالقرآن)

علی بن ابراهیم روایت می کند از محمد بن همام از جعفربن محمد وی از محمد بن حسین بن صائغ از حسن بن علی از صالح بن همدانی  که شنیدم ابا عبد الله (علیه السلام) فرمودند: در قول خدای عزوجل : مراد از مشکاه حضرت زهرا (سلام الله علیها )و مصباح المصباح امام حسن وامام حسین (علیهماالسلام) وزجاجه که همچون کوکب درخشانی است، حضرت زهرا( سلام الله علیها) ستاره ایست در میان زنان اهل زمین  وازنسل حضرت ابراهیم (على نبينا و آله و عليه السلام) که نه یهودی و نه مسیحی است. علم و نور علی نور،امام بعد از امام و هدایت می فرماید خداوند هرکس را که بخواهد به نور ولایت ائمه (عليهم السلام) . . . .

نکته ظربف این  مطلب به نقش زجاجه و مشکاة در این چراغ بر می گردد که به ترتیب محافظ شعله از خاموشی و پایه چراغ است که حضرت زهرا (س)نفش حفظ نور امامت از خاموشی و پایه و تکیه گاه بودن را دارند.از طرفی در این آیه شریفه بیان شده که نور چراغ از زجاجه است و زجاجه است که همچون ستاره درخشانی است. نه خود چراغ.

پس نور ولایت وامامت،پایه و حافظ آن، حضرت زهرا (صلوات الله و سلامه  علیه) می باشند.