بر اساس روایات اسلامى، برخى سوره ها و قریب صد آیه از قرآن در شان حضرت زهرا(علیهاالسلام) نازل شده است؛ از جمله سوره هایى که در شان ایشان نازل شده ، سوره کوثر و انسان است که به برخی از مهمترین این آیات اشاره می کنیم:

     آیه تطهیر اهل بیت علیهم السلام: « ... إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً»(سوره احزاب/آیه 33)

خداوند اراده فرموده است که هر گونه رجس و پلیدی را از شما اهل بیت بر طرف کند و شما را پاک و مطهر گرداند.

بر اساس روایات بسیار از فریقین (اهل سنت) ، که از صحابه و تابعین به حد تواتر رسیده است، آیه تطهیر در شأن اصحاب کساء نازل شده است. طبق روایات فریقین حضرت فاطمه (س) سبب نزول این آیه است. این آیه بر طهارت و عصمت اصحاب کساء دلالت تام دارد.

روایات دیگری نیز از صحابه، همچون عمر بن‌ابی سلمه، ابو سعید خدری، و دیگران نقل شده که آیه تطهیر در خانه ام‌سلمه در شأن پنج تن آل عبا نازل شده است.

سبب نزول

عبدالله بن‌جعفر می‌گوید: رسول خدا به رحمت الهی که از آسمان می‌آمد نظر کرد و سپس دستورداد اهلبیت ، یعنی حضرات معصومین  علی، فاطمه، حسن و حسین(صلوات الله علیهم اجمعین) را جمع کردند. سپس کسای خویش را بر آنان افکندند و دعا نمودند، سپس آیه تطهیر نازل شد. حاکم نیشابوری می‌گوید: «هذا حدیث صحیح الاسناد؛ این حدیث صحیح‌السند است.»

ابن‌عباس نقل می‌کند:

ما دیدیم که رسول خدا نه ماه تمام، هر روز وقت هر نمازی در خانه علی‌بن‌ابی طالب می‌آمد و می‌فرمود: درود و رحمت و برکات خدا بر شما اهلبیت(ع) باد. و این آیه را تکرار میفرمود ،این عمل را پیامبر هر روز پنج بار تکرار می‌کرد.

 

         آیه مودت: «قل لا إسئلکم علیه إجرا الا الموده فى القربى» (سوره شورى/ آیه2)

 (ای رسول بگو که من برای رسالتم اجری از شما نمی‌خواهم جز اینکه به اهل بیت نزدیک من محبت کنید)

ابن عباس می گوید: « وقتی این آیه نازل شد، به رسول خدا عرض کردم این کسانی که مودت و محبت آنها واجب شده کیستند؟ »

رسول خدا( صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: « علی و فاطمه و حسن و حسین » و این جمله را سه بار تکرار فرمود.


 خداوند در سوره‌ي شوري آيه‌ي 23 قرآن مي‌فرمايد كه به مردم بگو كه من هيچ مزدي از شما نمي‌خواهم «قُل‏» به مردم بگو! پيغمبر به مردم بگو! «لا أَسْئَلُكُم‏» من از شما سؤال نمي‌كنم. «قُلْ لا أَسْئَلُكُم‏ عَلَيْهِ أَجْراً» اجر (اجر يعني مزد) من اجر و مزدي از شما در مقابل نبوتم نمي‌خواهم. «إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‏» مگر مودت قربي! اين مزد پيغمبر است.

برخی از بزرگان که این حدیث را نقل کرده‌اند، عبارت‌اند از:

ابن‌عباس، انس‌بن ‌مالک، ابوسعید خدری، ابوهریره، ابی‌الحمراء، ابی‌برزه، ثوبان (غلام پیامبر)،  جابر‌بن ‌عبدالله ‌انصاری، سعد‌بن ابی‌وقاص،سلمان فارسی(غلام ام‌سلمه)،عبدالله‌بن‌ جعفر طیار،ام‌المؤمنین ام‌سلمه،ام المؤمنین ام‌سلیم، ام‌المؤمنین زینب، ام‌المؤمنین.

و نيز على بن ابراهيم در تفسير خود بعد از سه واسطه از امام صادق (عليه السّلام) نقل نموده كه فرمود روزى امير المؤمنين على به ابو بكر گفت آيا قرآن خوانده‏اى؟ ابو بكر گفت بلى خوانده‏ام فرمود مرا از اين آيه (إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ) خبر بده كه در باره چه كسى نازل شده است آيا درباره ما نازل شده يا غير ما؟ ابو بكر گفت مسلّم است كه درباره شما نازل شده،- شيخ صدوق در كتاب امالى خود و نيز شيخ مفيد هم در كتاب امالى خود ازابو بكر محمّد بن عمر و او بعد از پنج واسطه از امام مرتضى(عليه السّلام) نقل نمايد كه فرمود هر روز صبح رسول خدا بخانه ما مى‏آمد و مى‏فرمود، الصّلوة الصّلوة سپس آية تطهيرا را تلاوت مى‏فرمود و نيز در همان كتاب بعد از هشت واسطه از ابو الحمراء نقل نمايند كه گفت شاهد بودم كه بعد از نزول اين آيه تا چهل روز پيامبر بسوى خانه على و فاطمه مى‏آمد و آستانه در خانه را مى‏گرفت و مى‏فرمود السلام عليكم يا اهل البيت و رحمة اللّه و بركاته سپس آيه تطهير را تلاوت مينمود.

يك جاي ديگر مي‌فرمايد كه: به مردم بگو مزدي از شما نمي‌خواهم، «إِلاَّ مَنْ شاءأَنْ يَتَّخِذَ إِلى‏ رَبِّهِ سَبيلاً»(فرقان/57) هر دو إِلاَّ دارد. يك جا قرآن مي‌گويد من مزد نمي‌خواهم، مگر اينكه راه خدا را برويد. من 23 سال براي شما پيغمبر بودم، از 40 سالگي تا 63 سالگي! همه‌ي زجرها را كشيدم، الان هم كه مي‌روم مزدي نمي خواهم، فقط راه خدا را برويد. «سبيل الله» يعني راه خدا! «إِلى‏ رَبِّهِ سَبيلاً» يعني هيچ نمي‌خواهم، مگر راه خدا! پس اين جا گفته است مگر راه خدا. «يَتَّخِذَ» يعني مزد من انتخاب راه خداست. يك جا مي‌گويد هيچ نمي‌خواهم، مگر مودت اهل بيت. دو مگر داريم. دو مگر يا دروغ است و يا يكي دروغ است یااينكه اين دو مگر يكي باشد. مثل اين جمله كه مي‌گويم: هيچ نمي‌خورم مگر مايعات، بعد بگويم هيچ نمي‌خورم مگر آب. اين دروغ نيست. چون آب و مايع يكي است. که با توجه به عصمت پیامبراکرم(ص) که در آیه تطهیر آمد ایشان قطعا دروغ نگفته اند ،خداوند هم که دروغ نمی گویند پس می ماند حالت سوم یعنی یکسان بودن این عبارات.

پس در قرآن دو مگر داريم.«إِلاَّ مَنْ شاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلى‏ رَبِّهِ سَبيلاً»، «إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‏» دو مگر داريم. مزد نمي‌خواهم مگر راه خدا! مزد نمي‌خواهم مگر مودت اهل بيت! پس معلوم مي‌شود كه راه خدا جز راه اهل بيت نیست واین استدلالي است كه احدي نمي‌تواند جواب بدهد.
يعني ما بايد دينمان را از اهل بيت بگيريم. كساني كه دينشان را، راه خدا را از كس ديگر مي‌گيرند، در مقابل اين آيه بايد جواب بدهند. «إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِي‏. . . » (مستدرك‏الوسائل/ج3/ص355)