تازه آغاز زمان بی کسی حیدر است
لحظه های آخر است لحظه های آخر است
مادر سادات یارب در میان بستر است
لحظه های آخر است لحضه های آخر است
از قد خمیده ی علی فهمیدم
تابوت سبک ولی غمت سنگین است...
سال نوآمد ونیامد یار
یا مدبر الیل والنهار
بی حضورش چه اشتیاق بهار
یا محول الحول واالاحوال
منتهی کن فراق را به وصال
حول حالنا الی احسن الحال
به امید فرج همین امسال
او پس از تشرف به اسلام و آيين تشيع نام « محمد علي » را براي خود برگزيد. درآن روزگاري كه مسابقات او در صدر اخبار بين المللي جاي داشت يكي از شركت ها از ايشان براي انجام مسابقه اي براي شش ماه بعد دعوت مي كند ، قرار داد امضاء مي شود ، مهمان ها دعوت مي شوند ، سالن برگزاري مسابقه اجاره مي شود ، دو ماه از اين قرار داد مي گذرد ، وي براي تنظيم برنامه اي به سررسيد خود مراجعه مي كند و متوجه مي شود كه روز مسابقه با روز عاشورا مصادف است . به شركت برگزار كننده مسابقه تلفن مي كند و مي گويد : من در آن روز از مسابقه معذور هستم ، بايد چند روز جلوتر يا عقب تر انجام شود . طرف قرارداد مي گويد به هيچوجه امكان پذير نيست ، ما سالن كرايه كرديم ، هتل رزرو كرديم ، بليط هواپيما براي مدعوين گرفتيم و هرگز نمي توانيم آن را تغيير بدهيم . «كلي» مي گويد: آن روز مصادف با روزي است كه هم كيشان من در آن روز مراسم عزاداري دارند ، اگر من آن روز مسابقه بدهم شماري از شيعيان به جاي عزاداري در خانه نشسته ، مسابقه مرا تماشا خواهند كرد و من در محضر سالار شهيدان شرمنده خواهم بود . سرانجام ميزان خسارت آن شركت را بر آورد مي كنند ، آقاي « كلي » دو ميليون دلار به عنوان خسارت به آن شركت مي پردازد و تاريخ مسابقه را تغيير مي دهند .
« كلي » مسلمان جغرافيايي نبود ، او پس از تحقيق به حقانيت اسلام و تشيع پي برده بود ، از آيين اجدادي خود دست كشيده ، به اسلام و تشيع مشرف شده بود ، از اين رهگذر براي مراسم عزاداري سالار شهيدان چنين بها مي داد و براي اين كه شماري از شيعيان را با تماشاي بازي خود ، از شركت در عزاداري مانع نشود ، مبلغ دو ميليون دلار خسارت پرداخت .
به امید آنکه نوروز امسال که مصادف با ایام شهادت بانوی دو عالم است ٬ نوروزی ملی و مذهبی و در خور شان ایشان باشد. ضرورت حفظ حرمت حضرت فاطمه و تآسی از امام عصر (علیه السلام) ایجاب می کند که در ایام نوروز حریم ایام فاطمیه حفظ شده٬ از برگزاری مجالس جشن وسرور پرهیز نموده و صله ارحام و دیدارهای فامیلی در نهایت سادگی برگزار گردد.
سوز جگر بهر عزای تو دمادم داریم
هفت سین کرمت جور ٬ همیشه آقا
ما فقط یک سفر کرب و بلا کم داریم ...
کربلا خانه ماست والحق که هیچ کجا خانه آدم نمی شود ....
از کربلا که آمدیم تازه فهمیدیم فراق بهشت با آدم چه کرد...
خوشامد عرض ميكنم به همهى شما برادران عزيز، خواهران عزيز، جوانان عزيز؛ مخصوصاً خانوادههاى معزز شهدا، دانشوران، علما، مسئولان، كه اين راه دور را طى كرديد و هديهى ارزشمند محبت و لطف و پيام استقامت مردم عزيز آذربايجان را به اين مناسبت به اينجا آورديد. اميدواريم خداوند متعال به همهى شما لطف كامل و فراوان و رحمت شامله عنايت فرمايد. و همين جا به وسيلهى شما برادران و خواهران عزيز سلام عرض ميكنم به همهى مردم آذربايجان و تبريز، مرد و زن مؤمن؛ كه حقيقتاً حضور آذربايجان و تبريز و ديگر شهرهاى آن منطقه، در همهى دورانهاى گذشتهى ما، از صد سال، صد و پنجاه سال قبل تا امروز، در حركت ملت ايران، تعيينكننده بوده است. امروز هم همين جور است. شماها هستيد كه با همت خودتان، با غيرت خودتان، با ايمان خودتان، با عزم راسخ خودتان، توانستهايد عزت اين كشور و اين ملت را در مقابل دشمنان حفظ كنيد. هر روز هم كه گذشته است، جلوهى آذربايجان در عرصههاى گوناگون بيشتر شده است. سى و پنج سال از ۲۹ بهمن سال ۵۶ ميگذرد. آذربايجان، امروز از جهت ايمان، استقامت، بصيرت و ايستادگى، حتّى از آن دوران مهم و سرنوشتساز هم جلوتر است. اين همه توطئه، اين همه بدخواهى براى جدا كردن احساسات بعضها و بخشهاى مختلف اين ملت، اثرش درست بعكس بوده است. شما بوديد كه توانستيد هميشه پيشگام و پيشرو باشيد. در واقع شما هستيد كه لنگر آرامش اين كشوريد. در واقع آنطور كه شما در شعرتان گفتيد، بنده عرض ميكنم: «آرامِ دل ايران سيزلر سيز».(۱)
.....
من اين را به شما عرض بكنم: دولتمردان آمريكا مردم غيرمنطقىاى هستند؛ حرفشان غيرمنطقى است، عملشان غيرمنطقى است، زورگويانه است؛ توقع دارند ديگران در مقابل كار غيرمنطقى آنها و زورگوئى آنها تسليم شوند؛ خب، بعضى هم تسليم ميشوند؛ بعضى از دولتها، بعضى از نخبگان سياسى در برخى از كشورها در مقابل پرروئى و زورگوئى آنها تسليم ميشوند؛ اما ملت ايران و نظام جمهورى اسلامى تسليمشدنى نيست. نظام جمهورى اسلامى حرف دارد، منطق دارد، توانائى دارد، اقتدار دارد؛ لذا در مقابل حرف غير منطقى و كار غير منطقى تسليم نميشود.
السلام علیک یا فاطمه المعصومه(سلام الله علیها)
یا حبیب الباکین
به بهانهء هفده روز اقامت حضرت معصومه(س) در بیت النور قم
...و به همراه همان ابر که باران آورد
مهربانی خدا در زد و مهمان آورد
باد یک نامهء بی واژه به کنعان آورد
بوی پیراهنی از سوی خراسان آورد
به سر شعر هوای غزلی زیبا زد
دختر حضرت موسی به دل دریا زد
چادرش دست نوازش به سر دشت کشید
دشت هم از نفس چادر او گل می چید
چه بگویم که بیابان به بیابان چه کشید
من به وصف سفرش هیچ به ذهنم نرسید
باور این سفر از درک من و ما دور است
شاعرانه غزلی راهی "بیت النور" است
آمد اینگونه ولی هر چه که آمد نرسید
عشق همواره به مقصود به مقصد نرسید
که اویس قرنی هم به محمد(ص) نرسید
عاقبت حضرت معصومه(س) به مشهد نرسید
ماند تا آینهء مادر دنیا باشد
حرم او حرم حضرت زهرا(س) باشد
صبح شب می شد و شب نیز سحر هفده روز
چشم او چشمه ای از خون جگر هفده روز
بین سجاده ، ولی چشم به در هفده روز
چشم در راه برادر شد اگر هفده روز
روز و شب پلک ترش روضه مرتب می خواند
شک ندارم که فقط روضهء زینب می خواند.
سیدحمیدرضابرقعی
انی تارک فیکم الثقلین 